μπουχτισμένη απο τις στεριανες σκοτουρες, μπαιλντισμενη απο το τρεξιμο κ με μια ανειπωτη λαχταρα να δω την προπελα να γυριζει, τα απονερα να σκορπαν αλμυρα εγραφα δυο μερες πριν :
"Ζηταω πολλα?
Δεν ζητω τους ωκεανους , ουτε τα μακρινα πελαγη...
Ενα μιλι , ενα σταδιο του μιλιου μακρυα απο τη στερια να βρισκομαι μου φτανει για να νοιωσω αλαφρωμενη...
τριγυρισμενη μονο απο θαλασσα, απο κυματα, απο αλμυρα, απο μπλε...
να αφησω ολες τις στεριανες σκοτουρες , τους ανθρωπους της, τις
εγνοιες, τις συμβασεις κ τους συμβιβασμους, πισω στο ντοκο...εξω... κ ας
μην σαλπαρω μακρυα...μονο να μην με αγγιζουνε, να μην φτανουνε, να μην
με θωρουνε κ οταν μ αναζητανε να απαντω "δεν μπορω τωρα , αρμενιζω..." )"
------------------------------------------------------------
Και σημερα :
"Βισμαρκ" & "Αιγαιωτισσα ΙΙ"
ή αλλιως
Δαβιδ & Γολιαθ
ή
αλλιως ενα πρωτοτυπο ρεμετζο...
Τα ψυγεια των κυριων μηχανων του
Αιγαιωτισσα ΙΙ , λυμενα για καθαρισμο αρα μηχανες γιοκ για την μανουβρα
που διακαως ηθελε ο Καπτα Σταυρος για να βαψει κ την δεξια παντα του
καραβιου.
-"Αντε ρε Πανο , ποτε θα δεσεις τις μηχανες να το σκαντζαρω?"
-
"Για αυτο στεναχωριεσε? πρωι πρωι αυριο θα το γυρισουμε το σκαφος"
-
"πως?"
- "Θα φερω το πριαρι..."
Ο χτεσινος σχετικα σουρεαλιστικος
διαλογος τους... Και σημερα πουρνο πουρνο , με την μπασα - των ρεματων- κ
πριν βαλει το Μαιστρο , απικο με το πριαρι, την βαρκα ντε του Πανου με
το θρυλικο ονομα "bismarc" να αριβαρουμε για το ιδιοτυπο τουτο
ρυμουλκιο....
40 μετρα το ενα σκαρι , 4 μετρα το αλλο... Ε αυτο ηθελα να το
ζησω...
Σχοινακι πρυμισιο , η μηχανουλα της βαρκας να αγκωμαχα ,
-"Ελα
πισω, να μην ξενεριζει η προπελα" κ εγω να παιζω το ρολο ερματος...
Και
μια δυο τρεις , το γυριζε πλωρα - πρυμα το Αιγαιωτισσα...Διχως προπελια
δικη του, διχως μηχανες....
( Ο λογος που εχω αδυναμια στα μικρα
πλεουμενα ειναι κ τουτος... Οι θαλασσινοι που τα κουμανταρουν πρεπει
πατεντες να σκαρφιζονται συνεχως σαν τους παλιους νησιωτες
καραβοκυρηδες...
υγ 2... ενα σταδιο απο την στερια δεν γυρευα τις
προαλλες να αρμενισω? ε λιγα μετρα απομακρυνθηκα μα κ τουτο μου
φτανει...)
