1985-2009 , 24 χρόνια πορείας, 3 ναυπηγήσεις

Με αφορμή μια μετακόμιση, ξαναντικρυσα , παλιες φωτογραφίες ξεχασμένες... Φωτογραφίες που με προσκάλεσαν για ενα ταξίδι στο χρονο.
3 ναυπηγησεις ξύλινων σκαριών , παραδοσίακων με κοινός παρανομαστή και πάντα παρόν το Καπτα Σταυρο τον Αρέλη ,έχωντα όχι απαραίτητα πάντα την ίδια ιδιότητα.

(ο Καπτα Σταυρος τον απρίλη του 2008 , ακουμπισμένος στο ακράπι του Κουρσάρου της Αγίας Μαυρας )

Πρώτη στάση στη Λευκάδα στα καρνάγια του Βλυχού ,τότε που ναυπηγήθηκε το Αιγιαιωτισσα Ι ( πέρασαν κιόλας 23 χρόνια)

( ο Καπτα Σταυρος τον Οκτωβρη του 1985, ακουμπισμένος στα μπουντελια που κρατουν το σκαρι του Αιγαιώτισσα)

Λευκαδα - Ειναι Οκτώβρης του 1985. Εχουν τελειωσει τα ταξίδια του Sunny Cruise και ο Καπ. Σταύρος μολις εχει ξεμπαρκαρει. Σπεύδει στη Λευκάδα οπου ναυπηγούνταν κατά παραγγελία του και με σύμβαση αποκοπης η ναυπήγηση του πρωτου Αιγαιώτισσα ( 24 μετρα τοτε, πριν την μετασκευη του 2000). Το χρονοδιαγραμμα ειχε καταστρατηγηθει απο τα καρναγια και τα περιθώρια ειχαν στενέψει επικύνδυνα. Το σκαρι ήταν μόνο με τις στραγαλίες , με το πρώτο του κλεισμενο ναύλο για το Μαη του 1986. Εμοιαζαν όλα τα εμπόδια ανυπερβλητα. Χρήματα δεν υπήρχαν για να μπουν προσθετα συνεργεία. Η απέλπισία περίσσευε. Τοτε ήταν που επιστρατεύτηκαν παντιοτρόπως οι φίλοι και με περίσση κουραση και προσωπική εργασία πραγματοποιήθηκε το ακατόρθωτο. 26 Μαιου του 1986 το σκάφος επεσε στην θαλασσα, μη εχοντας χρόνο ούτε για δοκιμαστικό, 29 Μαιου του 1989 εγινε η πρωτη επιβίβαση επιβατών στην Κερκυρα...

Χρονιά σκλήρα που έθρεψαν την μετέπειτα εμπειρία....


Πρέβεζα 1995-1998
Και επονταν συνέχεια - σαν χτες μου φαίνεται - στην Πρεβεζα , στην Μαργαρώνα ,οταν φτιαξαμε το καμάρι μας το "Αιγαιώτισσα ΙΙ".

( ο Καπτα Σταυρος τον χειμώνα του 1996 μέσα στο σκαρί του Αιγαιώτισσα ΙΙ)

Τόλμημα σοβάρο και με κινδύνους πολλούς, εμελλε να είναι το μεγαλύτερο ξύλινο της τελευταίας 4ο ετίας που ναυπηγήθηκε στην ελλαδα - μεχρι εκεινη την στιγμή-.Αυτή τη φορά θέλαμε ένα καραβόσκαρο γνήσιο και περήφανο... το πάθημα της ππροηγούμενης ναυπηγησης θέλαμε να ειναι μάθημα στην παρούσα, ετσι δεν μπλεξαμε με καρναγια και συμβάσεις έργου. Καραβομαργκος και συνεργός ο Κώστας ο Χαρίτος , εκ Σαμου ορμώμενος - με περγαμηνές στους καρλοβασίτικους ταρσανάδες... Η χρηματοδότηση και εδω απέλειπε, το ίδιο και κάθε λογής ενίσχυση... Δουλευε και όργωνε τις θαλασσες το Αιγαιώτισσα το μικρό για να"βγάλει" το μεγάλο....
Εμενε και αυτή τη φορά η εργασία η προσωπική , ακόμη πιο κοπιαστική ...

Και επειδή τα χρονοδιαγραμματα ειναι για να "καταπατούνται" και οι "μαστορες" για να τους κυνηγας και αυτή τη φορά ο χρόνος περνουσε γρηγορα ανεκμετταλευτος και εις βάρος μας - παρόλες τις ποινικεςρήτρες και τις ασφαλιστικές δικλειδες...

Η καρίνα έπεσε το 1995 - το πετσωμα ολοκληρωθηκε το 1997 και καθελκύστηκε το 1998










Σαφώς από τις πλέον συγκινητικές στιγμής ήταν όταν έπεσε στη θάλασσα ανήμερα του Αγίου Κωνσταντινου ( 21.05.1998). Με την Σχολή των Πλοιαρχων της Πρεβεζας παρούσα, με βάζα δανεικά απο τα καρνάγια του Βλυχου ( ρυμουλκιο τα έφερε στα μουλωχτα το Αιγαιώτισσα Ι απο την Λευκάδα στην Πρέβεζα) , με υπευθυνους για το ριξιμο και αυτους δανεικους απο την Λευκάδα, με την καρδια να χτυπά δυνατα και με το στομαχι ενα κόμπο... Α και κλασσικά με την απίστευτη ελληνική γραφειοκρατία που δεν επετρεπε να μεταφερθει το σκάφος στην Λευκάδα.

21 Μαιου 1998 - Η καθέλκυση
η πρωτη προπελια

το πρωτο ρεμέτζο

Στιγμες που χαραχτηκαν στην μνημη ανεξίτηλα και που προφανως αυτες είναι που μας γεμίζουν αισιοδοξια και θρεφουν την φαντασία μας ωστε να βλέπουμε ήδη τον "Κουρσάρο της Αγίας Μαύρας " να ταξιδέυει , όταν ολοι οι άλλοι βλέπουν μονο άψυχα ξύλα...

Τότε είχε γραφτει στο περιοδικό "εφοπλιστής"το ακόλουθο κειμενο- γραμμα:

"το χρονικό της ναυπήγησης ενος παραδοσιακου καραβόσκαρου- Αιγαιώτισισα ΙΙ Ν.Κ. 38"

"Του Αγίου Κωνστατίνου ανήμερα, τον Μαιου που μας πέρασε έγινε στην Μαργαρώνα Πρεβεζας ( καρνάγια Δ. Μανέτα) η καθέλκυση του "ΑΙγαιώτισσα ΙΙ" ενος ολοκαίνουργιου - από τα σκαρία - καραβόσκαρου. Ενα σκάφος που ζήλεψε τη δόξα και την περηφάνια των παλίων Γαλαξιδιωτικών και βάλθηκε να τους μοιασει. βέβαια κατά την καθέλκυση του, ετσι ασαβούρωτο και μινιαρισμένο που ήταν, λίγο θύμιζε τα παλία εκείνα σκαρία. Με λίγη φαντασια όμως , οι πιο ψαγμένοι εκείνης της μέρας μπορούσαν να δουν έτοιμο, τελειωμένο, οπως θα έιναι τον Ιούνιο του '99 οπότε και θα αρχίσει τα ταξίδια του. Το φανταστηκαν λοιπον με αρματωσία, με τα άλμπουρα και τους φλόκους του, με την γοργόνα την πλωρια να χαιρετά, με σκαλισστά στην πρυμη, καθισμένο γύρω στους 60 πόντους ακόμη, με το πανωκάραβο βερνικωμένο, ενα σκάφος ετοιμο να φιλοξενήσει 24 επιβάτες και εξαμελές πλήρωμα.
Με τα ως τώρα στοιχεία που έχουμε, πρόκειται για το τελευταίο μεγάλο ξύλινο που ναυπηγειται στην ελλάδα, Πρρορίζεται για Τουριστικό επαγγελματικό και άρχισε να κατασκευαζεται τέλος του 1994. Πρόκειται για μια κατασκευή που κόστισε πολύ και σε χρημα καια σε χρονο. Μια κατασκευή που βήκε έξω απο κάθε όριο χρηματικού και χρονικού προυπολογισμού. Που σημαδεύτικε απο την ελλειψη οποιασδήποτε κρατικής επιδότησης , χρηματοδότησης ή επιχορήγησης όσο και αν αυτό ακούγεται περίεργο για ένα τόσο μοναδικό έργο... Οχι ότι δεν υπήρχε η ανάγκη μιας κρατικής ενίσχυσης, απλά κανείς αρμόδιος δεν μπορούσε αρμοδίως να πληροφορήσει ενα υπήρχαν τα αντίστοιχα αναπτυξιακά κονδύλια...
Εχει κατασκευαστεί κατα 90% από ξυλεια Ιρόκο, με πολύ μεράκι και πολύ ψυχή, με προσόχη στην λεπτομέρεια και με αυστηρή τήρηση όλων των κανόνων της παραδοσιακής ναυπηγικής..."


Διαβάζοντας το 10 χρόνια μετα, το μόνο σχόλιο που μπορώ να κάνω ειναι πως το σκάφος αυτό ακόμη μας κάνει πέρηφανους, αγαπήθηκε από πολλους, δεν έβγαλε προβλήματα όντας καλοταξίδο και σκαρί γερό...
Μονη παραφωνία του γραμματος, η πλωρία γοργόνα που ακόμη περιμένει να την σκαλίζω και οι φλοκοι ...

Βάζοντας πλώρη για του Αιγαίου τα νερά

«Βάζοντας πλώρη για του Αιγαίου τα νερά»

της Στέφης Αρέλη - δημοσιευμενο στο περιοδικό Θαλασσα & τουρισμος

Εν μέσω κρίσης διεθνούς, διαφαινόμενης μιζέριας εγχώριας και ανέλπιδων προοπτικών γενικώς , θέλησα να γράψω για ότι αγαπώ περισσότερο, για το yachting ….για το θαλασσινό ταξίδι…

Πως να ξεφύγω όμως από το απαίσιο μαύρο των ημερών , και από τις γκρίζες σκέψεις τις δυσοίωνες που δεν αφήνουν χώρο για αναπολήσεις και χαλάρωση??

Αποκούμπι και έμπνευση αναζήτησα στο φωτογραφικό μου αρχείο, εκεί όπου το κυρίαρχο χρώμα είναι μόνο το γαλάζιο του ουρανού μας και το μπλε των θαλασσών μας.

Με πυξίδα τις ανεξάντλητες εικόνες ,χάραξα

ρότα καλοκαιρινή και αισιόδοξη προσπαθώντας να βρω το νόημα μέσα από τις φωτογραφίες ενός θαλασσινού ταξιδιού και δη ενός πλου με κότερο.

Να νιώσω ξανά τις παράξενες αισθήσεις που ζωντανεύουν στον ταξιδιώτη του Αιγαίου , την πνοή του μελτεμιου και να ξαναφέρω μπρος μου και στα μάτια του αναγνώστη ηχοχρώματα μοναδικά ελληνικά και καραβίσια….

Εικόνες χιλιοειδωμενες μα πάντα αγαπημένες αλλά και άγνωστες σκηνές και στιγμές σε μέρη όπου δεν κατακλύζονται από ορδές τουριστών .

Παραθέτω λοιπον εικόνες από μια 14 ήμερη κρουαζίερα στις Κυκλάδες τον Ιούλιο της χρονιάς που μας πέρασε…

Δίχως σκοπό να είναι μια ακόμη παρουσίαση άχρωμη σαν τις συνήθεις των περιοδικών, με αξιοθέατα και must , χωρίς πρόθεση να παρουσιάσει ένα ακόμα σκάφος, μια ακόμη κρουαζιέρα… μα θέλοντας να μεταδώσει αισιοδοξία για το τις ημέρες τις καλοκαιρινές που έρχονται…και να επιδειξει για μια ακόμη φορά γιατί τα νησια τα ελληνικά και το Αιγαίο μας είναι και θα παραμεινουν αξεπεραστα σε ομορφία και μοναδικότητα όσες κρίσεις και αν μας απειλησουν…

Πλώρη λοιπόν…

.

για να συναντήσουμε το μπλε το κρυστάλλινο των διαφανών νερών του Αιγαίου .Μπλε σε τόνους του γαλάζιου και το τυρκουαζ, μπλε σαγηνευτικό που αχμαλωτίζισει το βλέμμα , σε προκαλει και σε προσκαλει ταυ

τόχρονα . Μπλε του ουρανού και της θαλασσας…

Πλώρη …..

Για Κυκλαδόσπιτα ξασπρισμένα, για ξωκλήσια ξεχασμένα , για

σοκάκια στενά , για την μοκαμβίλια που δίνει χρώμα,

….Μια ακόμη φόρα στους ανεμόμυλους, ένα πέρασμα ακόμη από την μικρή Βενετία…για εικόνες κοσμοδιαλαλημενες που σαφώς και δεν χρειάζονται περαιτέρω συστάσεις .

Πλώρη

Για των Σαρακηνών τις κρυψώνες

Σαν του παλιούς πειρατές, σε κρησφύγετα και λημέρια κουρσάρων , εκεί που η προσέγγιση μοιάζει με ταξίδι πίσω στο χρόνο…Δονούσα…. Άνευ άλλων σχολίων.

Πλώρη

Για παιχνίδι , με δελφίνια

Συνοδοιπόροι και συνταξιδιώτες ,πλάσματα αγαπημένα ,που ο ερχομός τ

ους στην πλώρη είναι καλοτυχίας οιωνός και για τους πολλούς σημάδι μπουνάτσας.

Πλώρη …..

Για λιμάνια και χωριουδάκια και σκάλες και όρμους και κορφάκια αιγαιοπελαγίτικα … με τα τρεχαντήρια αραγμένα και τους ψαράδες να νετάρουν τα δίχτυα τους

Πλώρη

για πελάγη αερικά , για τις Κυκλάδες που δεν νοούνται τον Ιούλιο δίχως Μελτέμι, όταν οι κάθε λογής θεότητες των θαλασσών μας στήνουν καυγά τρικούβερτο , και η Παροναξία φουρτουνιάζει . Γιατί τι νόημα θα είχε το ταξίδεμα δίχως μποφόρια και δίχως κύμα….

Πλώρη

Για τοπία άγρια και κακοτράχηλα ,που σε καθηλώνουν με την αρχέγονη άνυδρη ομορφιά τους…στολίδια της

φύσης λιτά όπως ένα αγκάθι, μια φραγκοσυκιά, μια σαύρα που κοιτά αγέρωχη, μια πικροδάφνη…

Πλωρη…

Για μέρη προγόνων σπουδαίων, με απομεινάρια πολιτισμού περήφανου…

Πλώρη …..

Για παράλιες και αμμουδιές με βότσαλα , κοχύλια και χρώματα και φως….

Πλώρη

Για βουτιές και παιχνίδια ανέμελα στην θάλασσα, δίχως σκοτούρες….όταν κοιτάζοντας την πιτσιρίκα να βουτά από το μπαστούνι, ζωντανεύει ο στίχος του Καββαδια … «Κι η πλωρια γοργόνα μια βραδιά, πήδησε στο πόντο μεθυσμένη»

Πλώρη

για γεύσεις θαλασσινές…απλές και μεστές… άκρως ελληνικές ή απλώς καλοκαιρινές αγαπημένες συνήθειες

Πλώρη

Για το ηλιοβασίλεμα , με το φως του ήλιου το περιβόητο ελληνικό να ζεσταίνει ανεξίτηλα τις καρδίες ….

Και για το ταξίδεμα μας ….

ευθύνεται το «Αιγαιώτισσα ΙΙ»

Λίγο πριν δέσουν οι κάβοι της αποβίβασης…

λεξιλόγιο & ορολογία ταρσανάδων (μέρος 2ο)

της Στέφης Αρέλη

μερος 2ο

• λ:

λούρος - μαδέρι στα έξαλα του σκαριου

• μ:

Μασταρί-μικρό κομμάτι βοηθητικού ξύλου στην απεικόνιση με σταντζόλα. συνήθως έχει σχήμα τετράπλευρου ή άλλου πολύγωνου και με την κατάλληλη εφαρμογή απεικονίζει επακριβως τις γωνίες και τα φάλτσα.
Μισοκάδενο- καμάρι που δεν πιάνει μέχρι τον απέναντι νομέα, αλλα έχει μήκος όσο το πλάτος του αλουέ (καταστρωματος) στην περιπτωση που υπάρχει καφασωτο
μαδέρι- το ξύλο εκεινο που χρησιμοπιείται για πέτσωμα. ιδανικό θεωρούνταν το Σαμιώτικο πευκο
μπουντέλι- ξύλο στήρηγμα
μονόστραβο- όταν το δέσιμο γίνεται με μονό νομέα
μπρατσόλι- γωνιακό ξύλο ενίσχυσης του δεσιματος με φυσική κούρμπα
μπαστούνι- το ξύλο που προεκτινει την πλωρη .συνανταται με δίαφορες κλίσεις
μεσαία τομή- ο νομέας που βρίσκεται στο σημείο οπου το σκάφος έχει το μέγιστο πλάτος(περίπου στην μέση ). Στον κουρσάρο 4 συνεχόμενα στραβά έχουν τις διαστάσεις της μεσαίας τομής
μαουλοπόρτι- τα ορθά γύρω από το αμπάρι
μπατσικάρμι-δέστρα πάνω στον αρμενιστή
μιξός ή μυξός-αυλάκι ανάμεσα στις στραβοξυλίες
μπαένα-καραμοσάλι σηαμαδούρα
μπιατέδες-τούρκικά παλία ξύλινα σκαρία
μαντάλι-το τελευταιο υψηλότερο μέρος των νομέων
μπλανέτα-ταβλάκι που τοποθετήται ανάβεσα στο μαδερί και το σφίχτη για να μην τραυματιστεί το ξύλο
μάσκα-το πλωρίο πλευρικό μέρος του σκαρίου (δεξία και αριστερή μάσκα). Εκφραση "έχουμε τον καιρό στη Μάσκα"

• ν:

νομέας-οι στραβοξύλιες, το βασικό στήσιμο και δέσιμο του σκάφους που καθορίζει τις αντοχές τους. Στα μικρα ξύλινα αποτελείται από 3 ή 4 μέρη ( τμήματα του στραβου είναι η έδρα, στρώση, το μαντάλι). Στα πρώτα σταδια της ναυπήγησης τα στραβά τοποθετήθηκαν ανά 5 αφού πρώτα σχεδιαστηκαν στη σάλα και αποτυπωθηκαν σε λεπτο ξύλο (χνάρι)
νήμα-λεπτό νήμα από το πλωρίο στο πρυμιο ποδόσταμο, βοηθά στο αλφάδιασμα
νταβίδι- εργαλειο που σε συνδιασμο με τις βίδες-σφίχτες ή μόρσα βοηθά να στρωσουν τα μαδέρια κατα τη δειάρκεια του πετσώματος

• ξ:
• ο:

ορθό- καθετη κωλωνα στήριγμα
ορθόπλωρο-σκαρί με πλώρη περήφανη συνήθως καραβόσκαρο.εκφραση "είχαμε τον καιρό ορθόπλωρα"

• π:

ποδόσταμο- το ορθο ξύλο ίδιας διατομης με την καρίνα που σχηματίζει την πλώρη και την πρύμη
περαδούρι- βοηθιτικό ξύλο σαν προχειρο καμάρι που ενώνει τα μανταλια των στραβών και βοηθά στην ευθυγραμμιση τους
παπαδία-είδος πρυμης
πικερία-το μακρύ κάθετο ξύλο στην κάτω μερία των καμαριών
παπάς- δέστρα
παβέτσο-απάγκιο

• ρ:

ριπίδι- στραβά τοποθετημένα απευθειας πάνω σε ακράπι δίχως την ύπαρξη έδρας ρουμπολια- δίνη ρεύματος νερού
ρότολο- στρογγυλος κύλινδρος πάνω στον οποιο εσέρναν βάρκες

• σ:

σωτρόπι-εσωτρόπειο ( εσωτερική τροπίδα) ή σάφρα. ξύλο ίδιας συνήθως διατομης με την καρίνα και παραλληλο προς αυτή ,που μπαινει πάνω απο τις έδρες των νομεων και δένει το σκαφος
σάφρα-εσωτρόπειο ( εσωτερική τροπίδα) ή σωτρόπι. ξύλο ίδιας συνήθως διατομης με την καρίνα και παραλληλο προς αυτή ,που μπαινει πάνω απο τις έδρες των νομεων και δένει το σκαφος
στραβό-ή στραβοξυλία ή νομέας.το βασικό στήσιμο και δέσιμο του σκάφους που καθορίζει τις αντοχές τους. Στα μικρα ξύλινα αποτελείται από 3 ή 4 μέρη ( τμήματα του στραβου είναι η έδρα, στρώση, το μαντάλι). Στα πρώτα σταδια της ναυπήγησης τα στραβά τοποθετήθηκαν ανά 5 - με πρωτη την μεσαία τομή, αφού πρώτα σχεδιαστηκαν στη σάλα και αποτυπωθηκαν σε λεπτο ξύλο (χνάρι)
σοκορο-το σημείο της ματίσης
σταντζόλα- ξύλο βοηθιτικό για την απεικονιση και αποτυπωση του σχήματος του τελικού ξύλου
σάλα- μέρος οπου χαράζονται και αποτυπωνονται τα στραβά
στραγαλιά- μακρύ και γερό ξύλο που ενώνει καθετα τους νομεις απο το εσωτερικό τους μέρος.Η πρωτη στραγαλια εφάπτεται της σάφρας και απο κει και περα επαφειεται στην κρίση του καραβομαραγκου που και πόσες στραγγαλιες θα τοποθετήσει.πάντως όσο περισσότερες τόσο πιο καλό το δέσιμο του σκάφους. Η στραγαλία που εφάπτεται με τα καμάρια και τους νομεις και στο εξωτερικό αντίστοιχο ύψος της έχει την τσαπα ονομάζεται καδινοπνίχτης
σκαμνία- χρύσο γερό ξύλο που δυστυχως δεν βρίσεκται σε μεγάλες ποσότητες
στρώση- μέρος του στραβού.
στρίντζο- το πλωριο στεγανό οπου συνηθως είναι η καδένα της αγκύρας.

• τ:

τζαβέτα- η βίδες οι ανοξειδωτες που κατα κόρον χρησιμοποιούνται για να δεθουν τα στραβά
τακάδο η τρυπητό- το πλατύ ξύλο που μπαινει καπακι (τρυπημένο) στους νομεις και τους δενει με το άνω μέρος των καμαριων. Στο υψος του καταστρώματος.
τσαπράζι- η εκφραση "αλλάζει το τσαπράζι"¨λέγεται να για δειξει την εναλλαγή στην σειρά του καρφώματος
ταμπουκι- μικρή υπερκατασκευή στο καταστωμα για την είσοδο σε καμπίνες, αμπάρι, στρίντζο κ.λ.π.
τσάπα- το πλατυτερο μαδέρι στο ύψος των καμαριων και κάτω απο το τακάδο.
τουρέλο-το πρωτο εφαπτόμενο στην καρίνα μαδέρι
τουφέκι- δένει τα ριπίδια στην πλώρη και την πρύμη όπου δεν μπορουν να μπουν στραγαλίες
τσαρούχωμα - όταν ένα σκαρί έχει την πλώρη του ασυμμετρα υπερυψωμένη σε σχέση με την πρυμη. αντιθετη εκφραση: "ειναι με τα μούτρα"

• υ:

υφαλα- το μέρος της γάστρας που ειναι μέσα στη θαλασσα η αλλιως βρεχάμενα ή βαθυκά

• φ:

φάλτσο-η γωνια που σχηματιζουν εξωτερικά και εσωτερικα τα στραβά. συνηθως πιο εντονο στην πλωρη και την πρυμη. Για να βγει στην κορδελα το φάλτσο απαιτηται μέτρηση και ένα βοηθιτικό ξυλακι-σφήνα που τοποθετήται αναμεσα στο στραβό και την πλακα της κορδελας. φτελιά- καραγάτσι- ιδανικό ξύλο για καραβομαργκους κυρίως για νομεις. εχει όμως πολύ χωμα και καταστρεφει τα δόντια της κορδέλας.
φούρμα- λεπτο και στενό ξυλο που τοποθεται πλωρα - πρυμα στασ τραβά σε διαφορα ύψη για να δειξει την γραμμή του σκαφους και ενδεχομενες ατελειες που απαιτουν ειτε πλανιαρισμα είτε σφήνες
φερμενέλα- λέξη ασχετη που ακουστηκε ομως και που αρεσε... η θηλια της πόρτας
φουρνιστή-γωνιακό ξύλο σαν μπρατζολι, πολύ γερό που δένει τις δυο πλευρες της πλωρης εσωτερικα ( και της πρύμης σε καποια σκαρια)
φουρμάρισμα - η τοποθετηση της φουρμας. απαιτει καλό μάτι.
φορστέρι-ξύλινο μπαούλο

• χ:

χνάρι-το ίχνος / σχεδιο του νομεα

• ψ:

ψαροκόκκαλο- ειδος πετσωματος

• ω:
  

Αιγαιώτισσα ΙΙ - του Αιγαίου κυρά

our boat - aegeotissa II
Originally uploaded by AEGEOTISSA

Δημοσιεύτηκε στον Εφοπλιστή (εδω το κείμενο μεταφρασμένο στα Αγγλικά)

AEGEOTISSA II
Lady of the Aegean Sea

Hull destined not only to remind but to be an old fashion, traditional wood hull of other times. Made to carry pure lovers of the sea, that seek to live truth in all her length “…guide is the sky”

Thanks to a dream, with our Lady Mary of the Aegean Sea to make her presence real, the ship was named AEGEOTISSA -daughter, Mistress, Madonna of the Aegean. It wasn’t either made as a merchant, like the old hulls (cargo, potatoes etc.) carriers or fishing vessel, but exclusively as a professional yacht.

Self made with love and care. A life long passion for the sea, a Greek captain in love with the old fashion wooden hulls, a dream comes true never to be regretted. A work dared by Captain Stavros Arelis, his “Kapetanissa” Maria and their daughter Stefi.
Born Captains, who already in 1986 they had constructed their first AEGEOTISSA a wooden hull 24 meters long that later was elongated to 32 meters, a life long education that they live today.

Sailing boat made with Iroko wood beams, 6,5 meter long logs straight and curved from eucalyptus and oak tree, pieced together with love and art like the old ship makers used to. Looking old notebooks of ship makers, asking Lloyd’s for affirmation to the construction, the nailing, and the matching of the logs. Captain Stavros wanted her to be 8 meters wide, everything according to tradition proved best and tested to stand the hardship of rough seas. He also wanted and still does this hull to be magnanimous and impressive to make her presence known in ports by looking stylish and strong. He wanted her to single out from all other ships that slowly but steadily were running in the Aegean Sea. He wanted her to defy the “meltemi” north winds of August.

AEGEOTISSA II a mini cruise ship that proudly crosses the Greek seas every year from May to October.

25 passengers, Americans, Europeans and lately Greeks come again and again every year. In cruises of one or two weeks they become a united lot with Captain Stavros, his Kapetanissa Maria and the crew. With them they learn what Greece is and why the Aegean blue is that blue. They live more, they see more, they learn more from a land full of history .They become mates. For trips like this it’s worth living.


Let us call these tacks on the blue “cruises”, as there is no other word. Possible to everyone and miles away from what most people have in mind for life onboard a yacht. This vessel and the people that make the difference, in times of typical nobility and cold professionalism, oppose the sensitivity of the crew. In times of high speed and high tech, we insist on sailing traditionally with a speed of 10 knots. Heading not only to destinations known to everyone, but to small isolated, uninhabited islands, like modern Robinsons.

Besides, no one is turning to look at those cloned super and mega yachts, those high speed vessels in ports; no one takes pictures of them, nor do the little kids ask to go onboard them. But every one wants to board AEGEOTISSA and see what -in their mind- looks like a pirate ship! Those onboard the super vessels cannot taste the salt from the wake neither to dream on the gun rail watching the sunset at Anafi island as the boat steers through the Aegean blue waters. They don’t even have the good fortune to watch dolphins playing under the bow, almost touching the hull.
This boat was made not only to remind but to be a traditional wooden vessel of other times destined to travel lovers of the sea. People seeking the truth, wanting to carry Greek images of white asbestos islands, to sail calm seas -but also rough seas where Poseidon and Triton fight.


In 12 large 2berth cabins all with private facilities and A/C, our 24 passengers sail to every destination, to every small or big island where the real non touristy Greece exists. But finally what counts in every voyage are the destination and the way that you can live on a cruise like this.
She does trips to all the well known Cycladic Islands such as Myconos, Santorini, Paros, Naxos, Delos, and Tinos either by whole charter or cabin sale, but giving a unique approach to these places. In Santorini when everyone is watching from atop Caldera Island, she crosses proudly and stops on top of the Volcano. In Paros, she visits Naoussa, Parikia and Piso Livadi where she stops and you can dive at Despotiko where ancient civilization is apparent. In Naxos, ouzo and octopus while watching the ferries in and out of the port. In cosmopolitan Myconos she looks for a leeward to Rhenia island just across with beaches full of sand and shells. In Tinos worship The Madonna and at night says goodbye to her passengers with a traditional Greek party.
On the other hand she visits the unknown to many islands, chartered in whole for individuals with love to the unknown.

She can coast to each and every rock, port, harbor or island. There is no place that she can’t go


And it’s not only the Cyclades… As many as the islands that many are the cruises that AEGEOTISSA II can do. Cosmopolitan Dodecanese, but also isolated little islands, like Arkious and Marathi where each arrival excites the locals. In the green Sporades she drops anchor where the green meets the blue and the seals are looking for a cave to live in.
In the calm sea of Ionion Pelagos she finds virgin shores untouched by the hordes of tourists, likewise in Crete and Peloponnesus.


The dolphins sail with us under the bow. A bow that does not antagonize, does not provoke does not challenge. A bow of their own, a bow of the sea and the waves.

It takes a few hours to remind us that paradise is not that far away, it’s next to us and inside us and in paradise we can travel. A Paradise that includes not only the vision but also the soul.


Voyages in a sea full of stories to tell and hear among the crew and passengers.
A journey once lived, always remembered and repeated.
BON VOYAGE

Tων ταρσαναδων λεξιλόγιο & ορολογία (μέρος 1ο)

της Στέφης Αρέλη

Οι ταρσανάδες οι αυτοσχέδιοι και τα μικρα καρνάγια είναι από τη φύση τους χώροι μαγικοί, με δικά τους καταδικά τους χρωματα, με εικόνες μονοδικές , με τις μυρωδίες της μπογιάς και του ξύλου αναμεμειγμένες . Μερός της μαγείας έγκειται και στην ειδίκη ορολογία, στις λέξεις που εκεί μόνο ακούγονται ,αναπαράγονται απο γενία σε γενία και χρησιμοποιούνται από λίγους. Εν μέσω καρφωμάτων, πλανιαρίσματος και λοιπών εργασιών με ένα μολύβι πρόχειρα καταγράφω ακούσματα και ιδιωματισμους μοναδικους. Οταν απολειπεται το χαρτί η σημειώσεις σε ξύλα και γυαλόχαρτα κρατιούνται , οταν δε η κουβέντα είναι σοβαρή δεν χωρά διακόπη για απορίες και άγνωστες λέξεις, οι διευκρινήσεις δίνονται μονο όταν οι τόνοι χαλαρώνουν καθώς καποιες λέξεις είναι πρωτοακούσματα και terra ignotina...

Επιχειρώντας λοιπόν μια πρώτη πρόχειρη καταγραφή - οχι κατ' ανάγκη μόνο όρων ναυπήγησης αλλά εν γένει θαλασσινών-, έχουμε σε σειρά αλφαβητική ( κατά τακτά διαστήματα το ιδίοτυπο αυτό "λεξικό" θα εμπλουτίζετε):

• Α:

Ακράπι-το μεγάλο μονοκόμματο ξύλο που εφάπτεται της καρίνας
Ασος- το λουκι που υπάρχει αναμεσα σε καρίνα και μαδέρι
Αραλίκι-η απόσταση των εδρων ανάμεσα σε νομεις
Αντιρίδα- βοηθητικό ξύλο στήριγμα
Αρμενιστής-το μέρος του σκαριου πάνω απο το τακάδο
Απόγωνος-απάγκιος
Αθούρα-ομίχλη
Ακαθός- κομμάτι ξύλου γωνιακό - ιδ. Λευκάδας

• β:

βαριά- μεγάλο και βαρύ τετράγωνο σφυρί που κατα κόρον χρησιμοποιουν οι καραβομαραγκοί

• γ:

Γιαβέτα- τζαβέτα , βίδα
Γυαλί κουτούκι- ξύλο που τοποθετειται όπου δεν μπορεί να μπει τακάδο
Γυριστό- ξύλο συνήθως της πλώρης ή και της πρυμης - αναλογα με το σκαρί- με έντονη κλίση. συνηθως αναζητήται ξύλο με φυσική κούρμπα.
Γαλέτο- τοπικος ιδιωματισμός για το παξιμάδι της τζαβέτας
Γαλβάνισμα - γάνωμα της σιδερένιας πρόκας ωστε να μην σκουρίαζει

• δ:

Δρύς- ξύλο ασπρο αλλά σκληρο που το προτιμουν οι καραβομαραγκοι. το τακάδο θα ειναι από δρύ
διπλοπέτσωμα- ειδος μαδερώματος που συνηθως απαντίεται στην αγγλία. τα μαδέρια είναι λεπτοτερα απο ότι στο παραδοσιακό πέτσωμα
διπλομάδερο-ειδος μαδερώματος που συνηθως απαντίεται στην αγγλία. τα μαδέρια είναι λεπτοτερα απο ότι στο παραδοσιακό πέτσωμα

• ε:

Εδρα- η βάση που σκάβεται στο ακράπι προκειμενου να τοποθετηθουν τα στραβά Ευκάλυπτος- ξύλο κόκκινο σκληρο, ιδανικό για στραβόξυλα.δύσκολα το πίανει το σαρακί αλλά σκίζει ευκολα και για το λόγο αυτό δεν τοποθετηται στο σκάφος σε μέρη εξωτερικά ή όπου χτυπά ο ήλιος.καποιοι υποστηρίζουν πως ο ποταμίσιος ο νεροπιωμένος κανει και για έξω για κουπαστες...

• ζ:

ζωνάρι- το ξύλο εκείνο που "ζωνει" το σκαρί. μπορεί να ειναι πρόσθετο εξωτερικά πανω στο μαδέρι το καλουμενο και ψευτοζώναρο ή μπορει να είναι και η απόληξη που τακάδου. Σε κάθε περίπτωση εξέχει των μαδεριων. Οι μερακλήδες μπορεί και να το χρωματίζουν η να το βερνικώσουν ξέχωρα και σε άλλη αποχρωση απο το υπόλοιπο σκαρί
ζουμπας- εργαλειο για να μπουν οι προκίες πιο βαθια στο μαδέρι
ζουμπαρισμα- η διαδικασία οπου με ζουμπα και βαρία η πρόκα εισχωρει πιο βαθια στο ξύλο ωστε να μπορεσει στην προκία να μπεί στόκος και να μην τρεχει με τα χρόνια σκουρία

• η:

• θ:

• ι:

ιρόκο-αφρικάνικο ξύλο υψηλης αντοχής , με πυκνά νερα , αλλά άροζο και με χαρακτηριστικό κιτρινό χρυσο χρωμα που με τον καιρό σκουραίνει. Κανει για πετωμα , καταστρωμα κλ.π. ειναι όμως ξύλο ζωντανο για αυτό πρεπει οπωσδήποτε να ειναι φουρνισμενο

• κ:

καρίνα- το πρωτο ξύλο του σκαριού
καδίνα (καδένα)- το καμάρι , ξύλο μονοκόματο με ελαφρία κλίση που ενωνει τα αντιριστά στραβόξυλα των νομεων στο ύψος του καταστρώματος και κάτω ακριβως απο το τακάδο
κοράκι- το ορθο ποδόσταμο της πλωρης, ξύλο που εφάπτεται με μάτιση της καρίνας
κόμπος- το σημείο εκείνο της γάστρας που αλλάζει η κλίση του σκαρίου. ο κόμπος πρέπει να είναι στα ύφαλα, λίγο κάτω από την ίσαλο γραμμή. το σημειο του κόμπου είανι βσικό και καθορίζει την πλευσιμοτητα και την συμπεριφορά του σκαφους στην θαλασσα. Κομπος που είναι πολύ χαμηλά κόβει ταχύτητα και αλλάζει την ευσταθεία. Αν ο κόμπος βγεί στα έξαλα απαιτήται σαβούρα.
κούρμπα- η κλίση που έχει ένα ξύλο, η γωνία που πρεέπι να σχηματίζει
καμάρι- η καδίνα -ξύλο μονοκόματο με ελαφρια κούρμπα που ενωνει τα αντιριστά στραβόξυλα των νομεων στο ύψος του καταστρώματος και κάτω ακριβως απο το τακάδο.
καδινοπνίχτης- το μακρύ ξύλο που ενώνει τα καμάρια μεταξύ τους και συμβάλει στο περαιτερο δέσιμο του σκάφους
καβαλάρης- το δευτερο μαδέρι
κόντρα-καβαλαρης- το τρίτο μαδέρι
κουφούσι-
κάσαρo- το πάνω μέρος της πρυμης
καπούνι- υπερύψωμα ( forecastle)
κούρεμα- η διαδικασία κατα την οποια το πανω μέρος των στραβόξυλων αποκτα ομοιμορφό ύψος στην γραμμή της κάτω κουπαστής περίπου
καπάκι- ξύλο που μπαίνει σαν "κούμπωμα" , πρόσωπο για να κλείσει τα κενά
καταφραγή- η σειρά που ακολουθείται στο μεδέρωμα. Το σκαλωτό μάτισμα που προτειμουν καποιοι καραβομαραγκοί να κανουν ,αντί να τοποθετήσουν μαδερι σφηνας.
καλαφατισμα- η διαδικασία στεγανοποιησης, προαπαιτούμενα , καλαφατικό, στουπί και ματσόλα
κούτσα-η γωνία ανάμεσα στους νομεις
καναβέτα-ξύλινο κουτί , μπαούλο
κολτέλο ή κουλτελο ή σπαθί- το δυνατο μέρος του ξύλου που δουλεέυει και αποροφά τις ενάτνιες δυναμεις. η εκφραση "στο σπαθί κρατά το ξύλο"