ενα τραγουδι για το Σαμινα...

Ειναι φορες που τα λογια ειναι λιγα για να περιγραψουν συναισθηματα...
Με το ναυαγιο του Σαμινα  η σχεση μας περιπλοκη,
Συμμετοχη στην διασωση εκεινη την τρομερη νυχτα με το αιγαιωτισσα ΙΙ , με σκηνες που δεν σβηνουν και συναισθηματα που ποναν. Ταυτοχρονα την ξαδερφη μου και το γιο της επιβαινοντες στο τραγικο σκαρι...  Η σχεση ομως δεν σταματα εκει... Ο μικρος ο ναυτης μας ο Αντωνης που πρωτοηρθε στο Αιγαιωτισσα πριν 4 χρονια , ειχε στο ναυαγιο τον αδερφο του μεσα. καθε φορα που πιανουμε Παρο το προσωπο του συννεφιαζει και κρυβεται να μην αντικρισει τις Πορτες.
Το εχω ξαναπει δεν μπορω ευκολα να γραψω για εκεινο το βραδυ. Κρατω μονο σαν κομματια παζλ ασυνδετες στιγμες, εικονες και μνημες, δακρυα και θανατο... Σημερα πρωτοακουσα το τραγουδι που εγραψε ( και ερμηνευει) ο αδερφος του Αντωνη για εκεινο το εφιαλτικο βραδυ του ναυαγιου. Νομιζω οτι οι στιχοι του αποδιδουν με τον πιο συγκλονιστικο τροπο οσα διαδραματιστηκαν την νυχτα εκεινη.

Ακουστε το . Αξιξει τον κοπο. πατηστε εδω