Παρος - 2000 .ενθυμιο θλιβερο αποφραδας νύχτας. Απομειναρι της διασωσης τα σωσίβια του expess Samina πανω στο καταστρωμα του Αιγαιωτισσα ΙΙ. οταν οι μνημες ακομα μας πονανε.
Απλα για αυτους που ρωταν πως βρεθηκαν τα σωσίβια στο καταστρωμα μας, αναφερω οτι το σκαφος μας πήρε μέρος στην διασωση εκεινο το καταραμένο βραδυ.
Οι μνήμες ειναι ακόμα εντονες και πικρες και ας εχουν περασει 9 χρόνια ακόμη νώπες.
Πολλοι εχουν ρωτησει γιατι δεν ξαναγραψα κατί για το Σαμινα - μονο δυο αρθρα στον Εφοπλιστη τότε (τευχη Οκτώβρη & νοέμβρη 2000)- που ειχαν σκοπο να αγγιζουν , να μην αφήσουμε να περασει αδιαφορα το ναυαγιο και το δραμα του.
Εκτοτε το κομματια της μνημης , τα κομματια του παζλ που συνθέτουν εκεινη τη νυχτα τα φυλαω σαν κόρη οφθαλμου , μυστικά πολυτιμα και τα καταγραφω σε κομματια χαρτιου αδημοσευτα. Δεν εχω βρει ακόμη το θαρρος να τα καταδέσω δημοσια, ειτε γιατι δεν θελω εστω και ως υποψια να νοίωσω οτι καπηλευομαι τον αβασταχτο πόνο του ναυαγίου, οτι γιατί ακόμη τα δάκρυα κατακλύζουν τα μάτια την ώρα που γραφω, ειτε γιατι η οργή με πλημμυριζει οταν ψυχανεμιζομαι πως παρόλες τις υποσχεσεις και τους βαρύγδουπους λογους των αρμοδιων τίποτα δεν εχει αλλαξει...
Οταν θα βρω το θαρρος και το κουραγιο υποσχομαι οτι θα τα γραψω και δημοσια..
Στο ενδιαμεσο μένω να κοιτω τα σωσίβια που τα φυλάμε ακόμη στο στριντζο του Αιγαιώτισσα, αδεια και αψυχα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου