μου ειπαν χτες μια ιστορια... αληθινη.
Λαδας ηταν ο φιλος ...σε παλιο φορτηγο καραβι , εκει στα τελη της δεκαετιας του 70 κ σε ενα πορτο (στο Καρατζι ) μπαινει μεσα ενας ξεμπαρκος αδεσποτος παπαγαλος.
Οχι απο αυτους που μιλανε, τους αλλους τους πολυχρωμους . Φερνει γυρα ολο το καραβι χωρις να μπορεσει να τον πιασει κανεις.
Βρισκει μια καμπινα αδεια κ την οικειοποιηται... ετσιθελικα...κ τους ακολουθει στα ταξιδια τους...
Αν πηγαινε κανεις να μπει μες το δωματιο του γινοτανε αγριμι, τους εβγαζε τα ματια.
Αυτος τριγυρνουσε παντου ελευθερος , στις καμπινες , στο σαλονι στα μαγειρια.
Σιγα σιγα επιασε φιλιες με το πληρωμα.
Πηγαινε κ καθοτανε στους ωμους.
Δυο χρονια ταξιδευε συνεχως...
μεχρι που το καραβι πουληθηκε για σκραπ, πηγαινε στο διαλυτηριο , στην Ινδια.
Τους εβλεπε ο παπαγαλος να μαζευουνε τα πραγματα , να πακεταρουνε , καταλαβαινε πως κατι γινοτανε, μα εκεινες τις μερες αρνουνταν να τους πλησιασει.
Προσπαθησαν να τον πιασουν, να τον βαλουν σε κλουβι, ξαναεγινε εχθρικος.
Φυγαν ολοι, αρνουνταν να το εγκαταλειψει.
Μεχρι την ωρα που κοβαν τους μπουλμεδες της καμπινας του παρεμεινε πεισματικα μεσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου