compania Naviera...

Ξουθος λοιπόν... απο το παρελθόν μου ... Και ακομη πιο πισω … Του Ελληνα ο γιος κ Δωρου κ Αχαιου πατερας…
Οροφος 6^ος  και  σημαδια ορατα από του αλεξικεραυνου την πυρκαγια…ανσασερ διπλο μεγαλο κ παλιο , με πορτες βαριες κ κουμπια μεγαλα….
πρωτη η εικονα  απροσμενη που την εντονη της συντευξης αμηχανια αποδειωχνει  αυτοστιγμη …Εφοπλιστρια  & τρυπιο καλτσον... Συναδουν? Ενδεχομενως… Γαμπα λεπτη κ γοβα παλιακια… Και μας συνδεει Γενεθλια μερα κοινη... και η «τυροπιτα απο τον πλανοδιο , να μυριζει φετας νερο» και να θυμιζει της εποχης ποσταλια του κοντινου μας ντοκου… Μα αλλιως τους φανταζομουνα τους εφοπλιστες εγω…Και όμως υπηρχει κατι  στον αερας… όπως υπηρχει κ της ιστοριας η διαδρομη διαχυτη στην ατμοσφαιρα… Τα βαπορια  όμως που είναι ? Και η αλμυρα κ η σκουρια… αναζητησεις εν μεσω αγωνιας… …
Και οποια αδημονια… terra ingotina η μαλλον mare ingitina …Και το χερι προτινει μια εφημεριδα, από κεινες τις τεραστιες (στα δυο διπλωμενη)  με τιτλους πηχαιους αγγλιστι…- «διαβασε κ μετεφρασε»… Σιγουρα κατω από την βαση… όμως  ιδου το γραφειο … απεναντι … εκει στο Master το δωματιο…
Και η οθονη μαυρη… καταμαυρη login & .accept σε λογισμικο αγνωστο ...Και της Αυγης το πρωινο και πρωτο και πρωιμο  αναγνωσμα  (Αναγνωστακης) και το αγγλοφωνο εφημεριδας maritima... –«των ημερων σημαδια λεει, περνουμε την κατιουσα».. μα εχει χωρο η λογοτεχνια εδώ?
Ένα ατελειωτο πηγαινε ελα, ένα αλισβερισι φωνων, ποδοβολητων κ εγγραφων… Δουλευω λεει σε ναυτιλιακη … κ τουτοι είναι οι συναδερφοι… μα δεν είναι θαλασσογεννημενοι… Μα γιατι τοσο σιμα στο λιμανι το μεγαλο κ τοσο μακρυα από των καραβιων τα απονερα… Που κ που μια μπουρου παρεμβαλεται στου δρομου τα κορναρισματα .Και κοσμος… πολυς … μα που να τους συγκρατισω… …
-«Ενας ενας κ με την σειρα «βδομαδα» θα σου παρει»…Αντε ας κλειστω στο καβουκι να παρατηρω περνοντας απαρατηρητη…
…του αρχαγγελου ο συνονοματος  προισταμενος και στο πρωτο το ξενυχτι  "τι να μας πεις και συ..."  Μια Κατερινουλα μονιμως αφαντη το προκαλυμα…
…της Ανοιξης (ουχι της χαμενης) το ραγισμενο δοντι. Γοητεια δειλη κ κρυφη.. κρουστα και κουρκουτι σε κολοκυθια τηγανητα («την μπυρα μην ξεχασεις» της συνταγης το μυστικο)
... ενα μπουκαλι Τζονι και τα 2 τα ογδοα της αλφαβητου ακρα αντιθετα... ορμωμενος ο Κριος...και ασυγκρατητος αλλα συμπαραστατης στου ερωτα το μπερδεμα… «Και μην νομιζεις κ εγω τα περασα» και η πριγκιπεσσα κ η αποθηκη...
..στριγγλιες απο διπλα... Στον αντιποδα… Καμια η σχεση των αδερφων.. Καμια η σχεση με την δικη μας…-«Τον Κατσιφαρα…» «-παρτε μου τον Κατσιφαρα»…από την μελαχροινη πληθωρικη διπλανη εφοπλιστρια…
….«μαλαξ… που είναι ο μαλαξ» - «-Μαλιστα κα Εμυ» η ιστορικη απαντηση της υποταγης… οπου μαλαξ η σικ κ «εξευγενισμενη» εκφανση της πλεον διασημης ελληνικης υβρεως…. Ο δυστυχης παρακουσε κ απαντησε στο βρισιμο νομιζοντας πως
…σε βουντου και ερωτες ανιερους παραδομενη η πιστη η γραμματεας.. Κ ας δειγματισε διαμαντικα  κ  δαχτυλιδια αξιας  ξεδιπλωνοντας μαυρη δερμοτοθετη θηκη….
….το μαλλι καρροτι , και κοκκινο και μαυρο να εναλλαζει... εν μεσω ταπερ με τηγανιτους κεφτεδες – όχι δεν ηταν μονο των ποσταλισιων το δρομολογιων ιδιον του νεοελληνος….
…. ο γαμπρος καλοστεκουμενος – των οδοντων ο ιατρος - να τον τυλιξουμε με χυλοπιτες σπιτικες πελλοπονησιες...
….ο ψηλολιγνος εξ αιγυπτου ορμομενως με του γιου  αιωνιου φοιτητη την εγνοια…
…. η εκ μεγαλονησιου , με σκαλτσουνια κ καλουδια κ χαμογελο …κατι σαν την μεγαλη μαμα… με τον καημο της ατεκνης να μπολιαζει κ να φαρμακωνει κάθε σκεψη…
….«μα τι δουλεια εχω εγω εδώ σε τουτο το μπουρδελο…Εγω εγω που ημουνα στην jotun» η οργισμενη με παραπονο φωνη από το διπλανο το πρακτορειο… αχ ετουτος εκανε για μεγαλοσχημος υπαλληλος του δημοσιου…
…στην συρα διακοπες το μονο που εμεινε από την ξανθουλας της αχρωμης κ υποτονικης  τον ερωτα…
…ιδρωμενο το πουκαμισο από την αμηχανη την οδηγιση στου Πειραια του δρομους… φιλωνος κ νοταρα τα μποτιλιαρισμενα τα στενα… την Barclays Να προλαβουμε…
….Με ένα Volvo παλιο στο Πασαλιμανι… «Γιατι δεν περνεται άλλο αμαξι» - «δεν μ αρεσουν τα χλιδατα τα καινουργια»…παει το στερεοτυπου του εφοπλιστη – κατερρευσε…
… με βασιλικο ονομα η αφαντη του γραφειου… για τουτη εδώ την αγνωστη εικονα προσπαθω να σχηματισω ξεφυλιζοντας στα μουλωχτα τα χαρτια… Βαρετες αποζημιωσεις , βαρετων αποζημιωσεων κ claims…
….«και του δίστομου την ιστορια να μαθεις» εκει σιμα στα ασπρα σπιτια… κ σε ταξη τους φακελους….του κυριου του σοβαρου κ τακτικου που συντονιζει Κρητη κ Αντικυρα…
….«-δεν σας ειπα να μην κατουρατε την λεκανη?» αχρηστοι… αντρες οι στριγλλιες…
… νατο  το πρωτο κινητο… με καμαρι το γυριζε δεξια κ αριστερα να βεβαιωθει πως ολοι το ειδανε…Και οδηγοντας περιφανη εκανε μπρος πισω στο συνταγμα περατσαδες , με το κινητο το τεραστιο στο αυτι, εκει στην βουλη μπροστα… τρια λεει υπηρχαν σε ολοκληρη την επικρατεια…Το ένα δικο της « δηλαδη με αυτό τωρα θα μιλας οπου κ να σαι ?» η κοινη ολων απορια…
Και το χωριστο το διαμερισμα… χωρος αβατος κ απαραβατος… εκει ηταν οι αρχι καπεταναιοι… εκει κ οι αρχιμηχανικοι …Εκει όμως πρεπει να εισβαλω… εκει ερχεται «ψιχαλα» από θαλασσινη παχνη… Εκει κ οι ιστοριες… Εκει τα κυματα… Αχ να τρυπωσω εκει… Προθυμια μεγαλη… «αφηστε καπετανιε, θα το κανω εγω» το πρωτο το κονε… Και τα πολυχρωμα τα γραμματοσημα των πολυπληθων καθημερινων φακελων το δευτερο… Και τωρα που φευγαν οι πολλοι.. το φλυτζανι του καφε κ ένα τσιγαρο … να αφουγκραστω ακουσματα ναυτικων κ όχι γραφειου ορους…-«γιατι σ αρεσει εκει μεσα?» «μπαρκαρω…για αυτό»
απαγγιο και εξερευνιση... βρισκω στην αποθηκη… εκει που των περασμενων ταξιδιων , των περασμενων καραβιων είναι τα αρχεια από αρχων αιωνα λεει …Τελεια … Το δικο μου αβατο ανακαλυψα… «αφηστε να τακτοποιησω κα Ελενη…» -«Είναι πολύ δουλεια θα σε φαει η σκονη…» -« μα κοιταξτε ποσα ντοσιε μαζευτηκαν εδώ» … να παω τουλαχιστον τα ναυλα που settled … τα παλια… Αποκομενη, απομονωμενη στο χαμηλοταβανο σκοτεινο δωματιο εξερευνω κ ταξιδευω… Κοιτα να δεις ιστοριες « collision» λεει ο ενας φακελος…m/v Κλεαρχος wreck… ντρεπομαι να ρωτησω… σαν να είναι καποιο μυστικο θλιβερο … ξεφυλιζω τα αγγλικα , τα γαλικκα κιτρινισμενα χαρτια… Ωρες αγωνιες… για πληρωμα… για ανθρωπους … για καραβια… δεκαπεντε εικοσι χρονια μετα κλεισμενα σε ένα ξεχασμενο ντοσιε… στην ληθη…Αραγε ποσοι εκει εξω ξερανε , ηταν τοτε εδώ…να ρωτησω…
Και στον άλλο τον τοιχο “apollonia” κ “Marc … κατι” island…challenger… spyros… ετουτα δεν τα αγγιζω είναι τα μεσογειακα των διπλανων συστεγασμενων… τα εμαθα τα ορια… Και σινιαλα…κ σημαιουλες τριγωνες με ξυλινο «καταρτι» κ οσμη από παλια ατμοπλοια.. Και τι είναι αυτό …δυο κοχυλια...αταιρο απομειναρι… της αφροδιτης… να τα φερε κανενας καπετανιος ενδυμιο…Ξεχασμενα…Τα λατρευω… Φυσικα κ τα περνω...θρυμματισμενο σε ενταση σε σπιτι « μα γιατι τα εσπασες?» «..εταξα ποτε εγω  πιστη?» ποτε μου δεν καταλαβα γιατι πρεπει να ανηκουμε ψυχη τε κ σωματι σε καποιον για παντα… μα αντε να εξηγησεις ετουτη τη λογικη… κ εσπασε το κοχυλι μου… της αφροδιτης… σε κομματια πεντε…Ας μαζεψω τις παραπεταμενες γκραβουρες τις παλιακες... με τακαραβια παλια στις απαρχες του αιωνα… όλα δικα μου μοιαζουνε…μα το συμαζεμμα τελειωνει…
Πισω στα γραφεια και τα τηλεφωνα… να ταξινομω  τελεξ ( κοκκινο του αρχειου, μπλε του καραβιου, κιτρινο της γραμματειας, ασπρο το πρωτοτυπο ) κ ο ηχος ο μονοτονος, ο γρηγορος ο δυνατος  των πληκτρων στις μοναχικες βαρδιες λεει πως καποιος εκει εξω «σημαδι» ζωης στελνει…  -«το Σπυρος εχει δυο μερες να στειλει» συμβανει κατι? – « επιθεση –ανεπιτυχης στο μανθος πειρατων» …. –«Εδωσε Ε.Τ.Α.» - «με καθυστεριση ΕΤD»…
 και ασφαλειες   μαζι με τα κοντρατα και Π&Ι και χολς και ριγκ του Ο...Και λεξεις μαγικες και ορολογιες να συναρπαζουν …να ταξιδευουν σε μερη μακρυνα, σε λιμανια με ονοματα παραξενα… σιβιταβεντσια… αντε να το μαθεις…Και μαντεψια  στις ροτες από του Μαστερ το ακκαουντ…και του νου ταξιδια… και μετρημα στα τσιγαρα  πω πολλες οι κουτες του… θεριακλης… και στα τηλεφωνα… καημος τον εδερνε… και οι εξετασεις μετα την κρεπαλη... και τα των  μαστερ τα d/a ταξιδια του νου ...ακαμπα και σουεζ και τενεριφη ....και αρμενιζω …..παρεα με πληρωματα δικα μας κ αλλοτρια…με το μικρο τους τους ξερω ολους … κ τους φιλιπινεζους ακομα… κ τους μισθους απεξω…
Και ενα ματσακι παπαρουνες μπλε , μοβ, μπορντω καλοσορισμα  για τον τουρκο των επιχειρησεων και το τραπεζι μαονενιο γυαλιστερο σε αιθουσα κλειστη κ σκονισμενη..
Και εμφανιση αρχοντικη… καπελακι κ μπαστουνι γηραιου μετοχου… σαν μερα γιορτινη η αφιξη του….
Και μια  «μπομπα τεραστια»   ..πιτας γιορτη…και κρασι κ το φλουρι στο τυχερο…
Και «Μαρικα» & «Μανθος» & «Σπυρος Μ» τα bulk carrier…Tα οριοθετω στο νου με βαση το τοναζ…και τουτα κ των αλλων…  cargo …capsize, panamax , cranes, D.W.T.
 «Μανθος» το μικρο το παλιο… Από τα ναυπηγεια στην οικογενεια… «-Σας ειδα ονειρο, αποψε… να προσεχετε»…« θελω να παω με τη λαντσα να το δω.. θα το πουλησω» - «γιατι?»… «- παλιωσε, δεν πιανει ναυλα κ όμως με ποναει»… ευτυχως δεν ειμαι η μονη ρομαντικη η μονη αλλοπαρμενη με των καραβιων τις ψυχες…
«Μαρικα» …34,054 DWT M/V "MARIKA"…  στην ανεμοσκαλα σε θελω να φανεις..Περαμα… Περασμα από την εικονικη του γραφειου την πραγματικοτητα στου καραβιου την απτη.. την ναυτικη …τη μερα κ αυτή… «Επιασε Ελλαδα» «Ερχεται Περαμα» «Για μια μερα» «Παρτε με μαζι»  Εικονες,εικονες, μυρωδιες, να προλαβω να διαβαζω τα παντα, με εξαψη να κατλαβω τα παντα, να σιγανεμιστω…και σεβασμος στην γεφυρα και δεος στο chartroom.. κ ένα μηχανοστασιο που ομοιο του δεν ξαναδα… Μα μονη εγω από ολους νοιωθω δεος…τους αλλους αδιαφορους τους αφηνει το θεαμα?  Και τι δεν δινω για ένα μπαρκο … για ένα ταξιδι
Και πισω στου γραφειου την ασφαλεια , να προσπαθω την αλμυρα να οσμιστω… κατω από προσφορες, κατω από αναφορες , τα περιοδικα, τα εντυπα… « να κανω εγω την αρχειοθετιση?» και ω τι τιμη… αναθεση αναγνωσης .. τσεκαρισμα για τα σημαινοντα.. α και μην ξεχνας τις χρηματαγορες… και σαν κοντοζυγωνε η ρουτινα… λαθραναγνωστης σε μπαρκα αλλα…
Και στο γραφειο απενταντι απομεινε απαραβιαστο κουτι παλιακο κ ασηκωτο……Ο συνδιασμος  κρυφος και υπογραφη και το μαντεμι βαρυ του παλιου του χρηματοκιβωτιου... και gmth  το καταχωνιασμενο τιμογολιο απεραστο  και Ολυμπια....του νομου του 67 και των παρακτιων...
Και εκει που τα χαρτια πια δεν με ταξιδευουν να σου κ ερχεται πλοιαρχος να μας δει… «Θα μας λεει ιστοριες?» η αδημονια μου…πηγανε Κινα , πηγαν απω ανατολη… τιποτα δεν ειδαν παρα μονο ντοκους… φορτια… φορτωσεις κ εργατες… «μην περιμενεις εδώ να ακουσεις περιγραφες…» «Μα γιατι οι ναυτικοι λαλιστατοι πρεπει να είναι στην στερια… να ξεφορτωνουν εικονες… εμπειριες… φουρτουνες…» - «Μα στην στερια  κανεις δεν τους ακουει»…
Και ηρθε ένα καλοκαιρι κενο… φημες κ κινητικοτητα για χρεοκοπια των διπλανων μας… απολυσεις … δακρυα … κατασχεσεις καραβιων κ ακινητων… κ μεις παρακολουθουμε αμετοχοι… όμως με τι καρδια να δουλεψεις… όλα μοιαζουν βαρετα πια… τα τηλεφωνα χτυπουν από οργισμενους προμηθευτες των αλλων… τα καραβια δεν εχουν ναυλα καλα… και μπηκε κ η ρουτινα… όμως δεν θελω  να φυγω…θελω να ειμαι εδώ…Και ξαφνικα κ απροσμενα κοπηκε η πορεια…-« Κα Ελενη πρεπει να παραιτηθω» - «Γιατι?» -«-θα γινω μαμα, θα παντρευτω…»
Και αποχαιρετισμος στο γραφειο… στα καραβια… στο ταξιδι μου….Ενα βιαστικο κ αποτομο προ της ωρας του αντιο – οδυνειρο- σε τουτη την compania naviera ….την Κομπανια γενικως....