Μια μερα βροχαδα με νοτια μουντο.
Ενα μεσημερακι παραξενο, βουβο, διχως ηχο...
Αυτη την φορα , σε αυτη την καθελκυση, σε αυτο το ριξιμο , το πεσιμο ή οπως αλλιως δεν πηγα στην πρυμη, δεν πηγα στην κουπαστη, δεν πηγα στη γεφυρα. Πλωρα , καταπλωρα στα ριζα του μπαστουνιου.
Να βλεπω βαζα,κορακι, σχαρα, στερια κ θαλασσα, τα συρματα να τεντωνουν, να νοιωθω το σκορτσο τους ...
Κ αυτη τη φορα ειπα πως δεν εχει φωτογραφιες... την μηχανη ρυθμισα στο βιντεο κ το ματι μου εφευγε ελευθερο, επαιζε δεξια κ αριστερα , να κοιτα αν ολα ειναι καθως τους πρεπει, να αφουγκραζομαι αν πηραν με την πρωτη μπρος οι μηχανες, ποσο σιμα ειναι το φουνταρισμενο ιστιοφορο....
Ολα αυτα λοιπον στο βιντεακι το μικρο, το ερασιτεχνικο ,της καθελκυσης... που μπορει τις εικονες κ τις στιγμες να απαθανατισε, να τις φυλαξε κ να τις φυλακισε στο φακο , μα τα συναισθηματα που καθε μα καθε φορα που νοιωθω σε καθε "ριξιμο" δεν μπορει να τα αποτυπωσει...
Κ για το βιντεο απλα πατηστε εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου